τριαδομάχος

-ον, Μ

(για τον Άρειο, τον Σαβέλλιο και τον Ευνόμιο) αυτός που εχθρεύεται την Αγία Τριάδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < Τριάς, -άδος + -μάχος (< μάχομαι)].